Verblijd u in de hoop. Wees geduldig in de verdrukking. Volhard in het gebed. (Romeinen 12:12, HSV)

Als je het moeilijk hebt, dan hoop je op betere tijden. Op goedkope troost zit je dan echter niet te wachten. Een bedelaar, bijvoorbeeld, heeft er niets aan als een succesvol en rijk iemand zegt: “Houd moed, het komt vast goed.” Dat is te gemakkelijk praten. Je hebt gegronde, echte hoop nodig. Paulus, de schrijver van de Bijbelwoorden hierboven, had aan den lijve moeilijkheden ondervonden. Toch wist hij: al is het zwaar, de levende Heer sterkt mijn hart.

Hoop geeft vaak juist kracht wanneer je het moeilijk hebt. Dat zien we duidelijk in het levensverhaal van Abraham. Hij was al oud en had nooit kinderen gekregen. Wat een verdriet was dat. Toen gaf de Here aan hem en Sara de belofte dat ze vader en moeder zouden worden. Wat gaf dat hoop. Paulus schreef eeuwen later aan christenen in Rome. Ze hadden het moeilijk onder het Romeinse, goddeloze juk. Toch schreef Paulus: “Verblijd u in de hoop.” Ook zij mochten Gods belofte namelijk kennen: als je met Jezus leeft, kom je bij God thuis. Hoe de wereld ook woedt of wankelt, het is je blijdschap dat er een Verlosser is.

            Dat betekent niet dat de weg door het leven altijd gemakkelijk is. Van Abraham weten we dat hij lang moest wachten op de vervulling van Gods belofte. Toen hij 75 jaar was, werd hem beloofd dat hij een kind zou krijgen. Pas toen hij 100 jaar was, werd Izaäk geboren. Het was moeilijk voor Abraham om zo lang geduld te houden.   

Voor u is de huidige tijd misschien niet gemakkelijk. Het kan maar al te simpel klinken als je dan hoort dat je geduldig moet zijn. Alleen als je gegronde hoop hebt, kun je geduldig blijven tijdens moeilijkheden. Als je elkaar bijvoorbeeld niet kunt zien, maar je weet 100% zeker dat dat na 4 weken weer mogelijk is, dan kun je hoopvol vooruit kijken. De hoop van een christen op Jezus is 100% zeker, want Hij leeft! God heeft Zijn liefde getoond door Jezus als onze Verlosser te sturen. Door Hem heb je vaste hoop.

            Om die hoop te voeden, moet je blijven bidden. Paulus weet dat ieder christen moeilijkheden kent. Daarom roept hij op om te volharden in het gebed. Zo houd je contact met de Here. Christus Zelf heeft volhard tot het einde, zelfs het kruis doorstaan en zo overwonnen. Bidden houdt de band met Hem levend.

            U mag daarbij weten dat er voor u gebeden wordt. Als broeders en zusters bidden we voor elkaar. Maar, belangrijker: Gods Zoon bidt voor u. Dat beseft u misschien niet. Toch is het zo. Christus Zelf denkt aan u. De weg die je gaat, kan lang en moeilijk zijn. Hoe zou je het volhouden als je die weg alleen gaat? Ga daarom met Christus. Hijzelf was regelmatig alleen doordat mensen Hem niet begrepen of Hem verlieten, maar Zijn Vader sterkte Hem. Jezus begrijpt u en bidt voor u. De Goede Herder is op uw levensweg aanwezig, bij geluk, maar ook bij verdriet. Houd die hoop vast en weet u door Hem gedragen.

Romeinen 5:5 (HSV): En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is.

ds. J.F. Hoogstede